Το κατάντημά μας δεν μπορεί, πιά, ούτε κάν να περιγραφεί...Όλοι δικαιούνται...να έχουν άποψη, εκτός από αυτούς που έχουν γνώση και ευθύνη.
Φθάσαμε στο σημείο, να μην μπορούμε, όχι να συνεννοηθούμε, αλλά ούτε καν να μιλήσουμε... Ο ένας κατηγορεί τον άλλο, χωρίς κανέναν, απολύτως, ενδοιασμό.
Προς, απλή ενημέρωση και με στόχο την, κατ' ελάχιστο βαθμό, αποκατάσταση της αλήθειας, θα εκθέσω, με τον κατά τις δυνάμεις μου, ευκρινέστερο τρόπο την πραγματικότητα.
Σύμφωνα με την απόφαση (ΦΕΚ 1044 τεύχος β΄ του 1997) για τον καθορισμό των ελαχίστων ορίων προδιαγραφών, για ασφαλή χορήγηση Αναισθησίας, ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός, ειδικών αναισθησιολόγων, ορίζεται, ως ακολούθως.


• 1.0 ανά λειτουργούσα αίθουσα χειρουργείου (ΑΧ) πρωινού ωραρίου, γιά επεμβάσεις μικρής έως μεσαίας βαρύτητος.
• 1.5 ανά λειτουργούσα αίθουσα χειρουργείου (ΑΧ) πρωινού ωραρίου, γιά επεμβάσεις μεγάκης βαρύτητος.
• Συν 0.2-0.4 επί τον συνολικό αριθμό (Ν) των υπηρετούντων Αναισθησιολόγων ( για ΑΤ με επείγοντα χειρουργεία, κατά τις εφημερίες ή που λειτουργούν 24ωρη ΜΜΑΦ)
• Συν 1-2 για κάθε εκτός χειρουργείου ενεργποιημένη δραστηριότητα = ΕΧΔ (π.χ. οξύς πόνος και χρόνιος, διακομιδές, κάλυψη ΤΕΠ, ακτινιλογικό)
• Συν 0.2 για να καλύπτονται εκπαιδευτικές ανάγκες
• Συν 0.1 επί το συνολικό αριθμό των υπηρετούντων, για κάλυψη κανονικών αδειών.

Ανάλογα, λοιπόν, με τον αριθμό των αιθουσών και σύμφωνα με το νόμο, οι ειδικοί κάθε Αναισθησιολογικού τμήματος, θα πρέπει να ορίζονται από τον κατωτέρω τύπο.
Ειδικοί = [ 1.0 ή 1.5 χ (ΑΧ) + [0.2 ή 0.4 χ (Ν)] +[ 1 Χ (ΕΧΔ) +[0.2 Χ (Ν) + [ 0.1 Χ (Ν)]
Δηλαδή, για το Νοσοκομείο Χαλκίδος, που λειτουργεί 4 (τέσσερα) χειρουργικά τραπέζια - και όχι 5 (πέντε) λόγω υποστελέχωσης, με 2500 - 3500 χειρουργικά περιστατικά (τακτικά και επείγοντα), το χρόνο, με Ιατρείο Πόνου, καλύπτοντας όλες τις κλινικές, για επείγουσες διασωληνώσεις, θα έπρεπε να υπηρετούν 9-11 ειδικευμένοι Αναισθησιολόγοι. Υπηρετούμε, σε οργανικές θέσεις 6 (έξι), με τη μία(1) επιμελήτρια Β΄ σε άδεια κυήσεως, κατά συνέπεια, εργαζόμαστε, μόνο, 5 (πέντε).
Παράλληλα, οι αμοιβές μας καθορίζονται από τον νόμο 3868/'10, με συνέπεια, ο περιορισμός να γίνεται από πιεστικός έως απαγορευτικός.

Σε λίγο καιρό, δε, όταν και δύο από τις συναδέλφους επιμελήτριες Α΄ θα αναβαθμισθούν σε διευθύντριες, η δυνατότης κάλυψης των εφημεριών του Νοσοκομείου Χαλκίδος θα καταστεί αδύνατος.
Γίνεται, φαντάζομαι, αντιληπτό πως τα πράγματα δεν είναι διαχειρήσιμα, από τους εργαζόμενους.

Οι αποφάσεις και οι ευθύνες αυτών που έφεραν το ΕΣΥ στην σημερινή κατάρρευση είναι τεράστιες, αλλά όπως και να εξελειχθούν τα πράγματα, οι Ιατροί θα δώσουμε λύσεις, χωρίς να διακινδυνεύουν ασθενείς, όπως κάνουμε τόσα χρόνια, έχοντας την εκάστοτε εξουσία, όχι αρωγό αλλά, μάλλον, εμποδό.

Όσο για τις αιχμές, περί της κάλυψης του Αναισθησιολογικού τμήματος, από πλευράς μηχανολογικού εξοπλισμού, όσοι ανυπόγραφα, διασπείρουν ψευδείς πληροφορίες, καλά θα έκαναν να αναλογισθούν τις προσωπικές τους ευθύνες.
Διαβεβαιώ, μετά λόγου γνώσεως, πως τα Αναισθησιολογικά μας μηχανήματα όπως και τα απαραίτητα monitors είναι τόσο αξιόπιστα, ώστε να μπορούμε να είμαστε και υπερήφανοι, για τον τρόπο που εξασφαλίζουν την άσκηση της ειδικότητός μας σ' αυτό τον ευαίσθητο και ιδιαίτερο επιστημονικό τομέα.
Περιττεύει, να δηλώσω πως εάν συνεχισθεί η συκοφαντία επιφυλασσόμαστε όλοι οι Αναισθησιολόγοι του Νοσοκομείου, για την περαιτέρω στάση μας.

Όσο για μένα, προσωπικά, δηλώνω πως θα προβληματιζόμουν εάν άτομα ανυπόληπτα, που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία, είχαν καλή γνώμη, περί του ατόμου μου. Τώρα, όταν σε τόσο δύσκολους καιρούς, αποδεικνύεται πως βοηθώ να παράγεται έργο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και με τέτοιο πόλεμο, μάλλον, δικαιούμαι να πιστεύω πως παραμένω στο σωστό δρόμο.

E. Κασελίμη Γυφτονικολού

Διευθύντρια Αναισθησιολόγος

Dr. Πανεπ. Αθηνών

Πρόεδρος Ε.Ι.Ν.Ν.ΕΥΒ. (όσο κι αν αυτό δεν εξυπηρετεί ή δεν αρέσει σε κάποιους)