Έκπληκτοι, σαν να πρόκειται για κάτι ακατανόητο, παρουσιαστές των ειδήσεων και στελέχη της κυβέρνησης, χαρακτηρίζουν ως... απίθανη την πρόταση των δανειστών να μην πληρωθούν μισθοί και συντάξεις αν δεν υπάρχουν χρήματα.
Βέβαια, τα χρήματα που “είχε" μέχρι τώρα το Δημόσιο για να πληρώνει τους υπαλλήλους του προέρχονταν είτε από την φοροεπιδρομή στον ιδιωτικό τομέα είτε από δανεικά. Αυτοί όμως ήξεραν ότι μήνας μπει, μήνας βγει ο μισθός θα πέφτει.
Δεν έχει σημασία αν δούλεψαν ή αν δεν δούλεψαν, αν πήγαν ή αν δεν πήγαν καθόλου στη δουλειά, αν αυτό που έκαναν ήταν χρήσιμο ή άχρηστο. Τρύπωσαν στο Δημόσιο; Ο μισθός θα πέφτει.
Βέβαια, από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε η "Δημιουργία, ξανά!" τόνισε ότι αυτό είναι άδικο πρωτίστως για τους άξιους του Δημοσίου - και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι - διότι τους υποχρεώνεις να έχουν την ίδια μοίρα με τους ανάξιους.
Ή μάλλον, έχουν χειρότερη, διότι μένουν στη γωνία, ενώ ευνοημένοι είναι οι πρώην αφισοκολλητές.
Ώσπου έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Τα χρήματα δεν φτάνουν, δανεικά δεν υπάρχουν.
Άρα, έχουμε τις εξής επιλογές: α) πληρώνεις μισθούς, συντάξεις αλλά όχι τις δανειακές υποχρεώσεις που λήγουν τον Μάρτιο και η χώρα χρεοκοπεί σε λίγες μέρες, β) πληρώνεις τις δανειακές υποχρεώσεις αλλά δεν πληρώνεις μισθούς και συντάξεις.
Το ότι το Δημόσιο δεν έχει λεφτά να καλύψει τις υποχρεώσεις του σε προμηθευτές και είναι ο μεγαλύτερος “μπαταχτσής" χρωστώντας 8 δισ. στην αγορά, ούτε που το μνημονεύει κανένας.
Ιδιώτες είναι αυτοί, δεν πα' να χρεοκοπήσουν! Το ότι εξαιτίας αυτών των καθυστερήσεων εργαζόμενοι του ιδιωτικού χάνουν τη δουλειά τους ή μένουν απλήρωτοι 18 μήνες ούτε που ενδιαφέρει κανέναν.
Είσαστε του ιδιωτικού; Δεν πα' να πνιγείτε! Και έρχεται η... θεσμόικα και λέει το εξής απλό: "Αν θέλετε να πληρώσετε και τα μεν και τα δε, πρέπει να δανειστείτε, αλλά για να σας δανείσουμε, πρέπει να κάνετε μεταρρυθμίσεις." Τι πιο σαφές; Τι πιο κατανοητό; “Αν θέλετε να συνεχίσετε τη φάμπρικα των διορισμών στο δημόσιο, τις συντάξεις στους 50άρηδες και την προστασία των συνδικαλιστικών φέουδων, συνεχίστε μόνοι σας.
Εμείς δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να σας δανείζουμε στον αιώνα τον άπαντα”. Τι δεν καταλαβαίνετε; Υπάρχει πιο λογική θέση από αυτή; Τι το “απίθανο” περιέχει;