Οχυρός λόφος 2 χιλ. Β.Α του χωριού Γιαννίτσι.

Δεσπόζει στη μικρή παραλία,ένα φρούριο απόκοσμο δυσπρόσιτο με άπειρους θρύλους και παραδόσεις που απο στόμα σε στόμα φτάνουν μέχρι τις μέρες μας,για κρυμμένους στη γη θυσαυρούς,για υπόγεια μυστική σύραγγα που οδηγεί στη θάλασσα κ.α .

Το φρούριο που προστάτευε το φυσικό λιμάνι των αρχαίων Κοίλων που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις υπήρχε στην περιοχή της σημερινής Λιμιώνας όταν η θάλασσα πριν μπαζωθεί απο το ποτάμι προχωρούσε βαθιά πολύ πέρα.

Ένα φρούριο που έλεγχε την ανοικτή θάλασσα του Αιγαίου και τις ναυτικές διαδρομές προς την Μικρά Ασία,αλλά και το πέρασμα ανάμεσα στον Κάβοντόρο και την Άνδρο.


Η οχύρωση του μεγαλύτερου μέρους της δυτικής πλευράς του κάστρου,εξασφαλίζεται απο τεράστιους γκρεμούς που βλέποντας τους σου προκαλούν ίλιγγο.

Τα τείχη που σώζωνται μέχρι και σήμερα είναι μήκους μεγαλύτερου των 500 μέτρων.

Μέσα στον περίβολο του κάστρου, υπάρχει βάραθρο το οποίο, λέγεται ότι αποτελούσε διέξοδο στη θάλασσα.


Πρόκειται για σπουδαία φυσική οχύρωση με μια ομορφιά άγρια,ανεπανάληπτη.

Τα τείχη του κάστρου μαρτυρούν ότι ανήκουν σε τρεις διαφορετικές εποχές, από τα αρχαία χρόνια μέχρι και το μεσαίωνα.

Το μοναδικό καταγεγραμμένο ιστορικό γεγονός σχετικά με το κάστρο, προέρχεται από τον Καταλανό ιστορικό Αντώνιο Ρούβιο Λιούκ.

Το αρχαίο κάστρο της φυλάγρας χρησιμοποιήθηκε και στο μεσαίονα.

Ο Καταλανός ιστορικός Αντώνιος Ρούβιο Λιούκ σε μελέτη του για τα καταλανικά φρούρια στην Ελλάδα γράφει:

Άλλο ισχυρό φρούριο που κατείχαν οι Καταλανοί (Ισπανοί) στην Έυβοια ήταν της Φυλάγρας.

Στις 11 Μαϊου 1321 μετά απο διαμάχη,υπογράφτηκε συμφωνία - ανακωχή ανάμεσα στους Ενετούς με τον τότε Βάϊλο της Ευβοίας και τους Καταλανούς ο μέν Αλφόνσος Φρειδερίκος υποχρεώθηκε να καταστρέψει τα τείχη του κάστρου της Φυλάγρας και να μην χτίσει άλλο κάστρο στήν περιφέρεια Καρύστου,οι δε Βενατσιάνοι να μην χτίσουν άλλο κάστρο ανάμεσα στα Άρμενα και την Κάρυστο.

Είναι φανερό πως ότι σώζεται μέχρι σήμερα είναι ότι απόμεινε μετά το γκρέμισμα.