για μείζον τετελεσμένο και συντελούμενο Εθνικό Έγκλημα και πιο συγκεκριμένα για την υπεξαίρεση των τουλάχιστον 233 Δις ευρώ δημοσίου χρήματος από τις τράπεζες με την ύποπτη ανοχή των αρμοδίων ελεγκτικών τους αρχών, που είχε ως επακόλουθο την καταστροφή τόσο της ιδιωτικής περιουσίας των Πολιτών όσο και της Εθνικής μας οικονομίας, δηλαδή μια μήνυση με καταγγελία τέλεσης πληθώρας αυτεπαγγέλτως διωκόμενων κακουργημάτων, που διέλαβε σαφές και ορισμένο ιστορικό με πλήρη αποδεικτική τεκμηρίωση, εκείνος την απέρριψε με την υπ’ αριθμόν Β77/2016 απορριπτική Διάταξή του:
σε χρόνο ρεκόρ και με περιεχόμενο σαφώς παντελώς άσχετο με όσα αληθή καταγγέλλονται στη μήνυση, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε εκ του κειμένου του δικογράφου της μήνυσης, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε «ηλίθιους», που τρώνε «κουτόχορτο» και ποτέ δεν θα τολμούσαν να αμφισβητήσουν την άποψη ενός «εκλεκτού»
Όμως για κακή του τύχη δεν απευθύνονταν σε ηλιθίους που τρώνε «κουτόχορτο» και ποτέ δεν θα τολμούσαν να αμφισβητήσουν την άποψη ενός «εκλεκτού», αλλά σε Πολίτες με γνώση, που πρωτίστως σέβονται τον εαυτό τους και επιζητούν το Δίκαιο…
Οι Πολίτες λοιπόν αυτοί όχι μόνον δεν αμφισβήτησαν τον «εκλεκτό», αλλά φρόντισαν να ανοίξουν ξανά την Δικογραφία μέσω άλλων εισαγγελέων, όπως της κας Εισαγγελέως Διαφθοράς του Αρείου Πάγου (με τις καταθέσεις δικογράφων με αρ. πρωτοκόλλου 2526/12.12.2016 & 2605/20.12.2016) και μιας ακόμη Εισαγγελέως Πρωτοδικών (ΑΒΜ Δ 2016/2138) και η ανάκριση προχωρά κανονικά.
Μάλιστα οι συμμετέχοντες στην μήνυση αυτή στράφηκαν με αναφορά κατά του Αντιεισαγγελέα Πρωτοδικείου Αθηνών κ. Στέφανου Κ. Μπαξεβάνη, υπηρετούντος στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, για τουλάχιστον Κατάχρηση Εξουσίας με την υπ. Αριθμό πρωτοκόλλου 457/20.12.2016 και η οποία κατατέθηκε στο ανώτερο ελεγκτικό όργανο των Δικαστικών και Εισαγγελικών λειτουργών στον Άρειο Πάγο, δηλαδή την επιθεώρηση Δικαστηρίων.
Σύμφωνα με την αναφορά αυτή, ο Αντιεισαγγελέας Πρωτοδικείου Αθηνών κ. Στέφανος Κ. Μπαξεβάνης ΔΕΝ είναι σε θέση να κρίνει ορθά και κανονικά και αντί να ασκεί το λειτούργημα του, θα πρέπει να μείνει σπίτι του. Γιατί διαφορετικά, με την «κρίση» που «διαθέτει», αποτελεί Δημόσιο και Εθνικό κίνδυνο.
Αφού επί της ουσίας παραδέχεται ότι Δ.ΕΝ. μπορεί να επιληφθεί κρίσεως