Η περιοχή των Στύρων δηλώνει την ιστορική της παρουσία σχεδόν από τότε που εμφανίστηκαν στην Εύβοια τα πρώτα σημάδια των ανθρώπινων πολιτισμών.

Εδώ βρίσκονται τα περισσότερα από τα περίφημα και πανάρχαια Δρακόσπιτα της Εύβοιας, που ο θαυμαστός τρόπος δόμησής τους, σε πείσμα κάθε τεχνικής εξέλιξης, τα κάνει να παραμένουν όρθια για περισσότερα από 2.500 χρόνια, αντέχοντας σε εκατοντάδες φυσικές καταστροφές και γεωλογικές ανακατατάξεις.

Οι Στυρείς, Δρύοπες στην καταγωγή, κατά τον Ηρόδοτο, εμφανίζονται σε όλες τις ιστορικές περιόδους.

Τα Στύρα αναφέρονται από τον Όμηρο στον Τρωικό Πόλεμο, παίρνουν μέρος μαζί με τη Χαλκίδα και την Ερέτρια στους νικηφόρους Περσικούς Πολέμους διαθέτοντας αξιόλογο στόλο που διατήρησαν κατά την διάρκεια και της Βυζαντινής περιόδου.

Συνεχίζουν την ιστορική τους πορεία στην Ενετοκρατία και σήμερα βλέπουμε πολλά κατάλοιπα αυτής της περιόδου στο Δήμο (Kάστρα-Παρατη-ρητήρια-Bίγλες κα.)

Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας περνούν στην κυριαρχία του Πασά της Καρύστου.

Το αρβανίτικο στοιχείο τονώνει την ελληνικότητα της περιοχής σε χρόνια δύσκολα, εμπλουτίζοντας με το δικό του δυναμισμό, τους ντόπιους πληθυσμούς.

Στο ξεσηκωμό εναντίον των Τούρκων και παρά τις δύσκολες συνθήκες οι Στουραΐτες επαναστατούν κατά του σκληρού δυνάστη τους Πασά της Καρύστου.

Το Γενάρη του 1822, μία από τις πιο λαμπρές σελίδες της ελληνικής ιστορίας γράφεται στα χαλάσματα ενός μύλου, έξω από τα Στύρα, όπου βρίσκει τραγικό και ηρωικό θάνατο ο Ηλίας Μαυρομιχάλης.

Η περιοχή του Δήμου Στυρέων στα 170 χρόνια νεώτερης ιστορίας της ελεύθερης Εύβοιας, με τους κόπους, τους αγώνες και την αγάπη των κατοίκων της, εξελίχθηκε σ’ έναν τόπο όπου σήμερα περνά τις μικρές ή μεγάλες διακοπές του ένας σημαντικός αριθμός Ελλήνων και ξένων τουριστών.